Cumartesi sabahı İkeaya kahvaltıya gittiğimizde her zamanki gibi oğlumun hareketliliğiyle yine tam anlamıyla kahvaltımızı bitiremeden döndük eve.Kalan kahvaltılık reçel ve balımızı çantama koymuştum.Ertesi gün kahvaltıda onları yiyince kutularını atmadım ve yıkayıp kaldırdım kenara. Daha sonra belki kullanırım bir faaliyette diye.Derken aklıma bu arabayı yapmak geldi.Oğlumun daha önce parçaladığı maket arabasından kalan tekerlekleri de değerlendirmiş olduk böylece.İlk önce küçük kutuları bir iğne yardımıyla yanlardan deldim ve tekerlekleri geçirdim.Sonra diğer yanları da aynı şekilde delip içinden daha önce kullanmak üzere aldığım renkli kendinden ipli teli geçirdim.Ve ortaya böyle araba ,vagon ,tren gibi bir şey çıktı ortaya.
Annedir yüreği fazla dayanamaz. Herkes bıksa benden annem bana doymaz. Öper besler beni unutur kalbinde. Annem burda olsun bana bişey olmaz.. Hergün bakar bana kusurumu görmez. Günler gece olsa o ışığı sönmez. Ellerim büyüdü avuçlarında. Bi tek annem olsun bana bişey olmaz... (pınar süt reklam müziği ) bloguma adını veren ilham kaynağım
22 Ekim 2012 Pazartesi
Reçel Kutusundan Arabamız ve Ağda Çubuğundan Yapbozumuz
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
iyi fikir
Yorum Gönder