Bu yazıyı yazmaya başlayalı uzun zaman oldu ama bir türlü toparlayamayınca yayınlamak bugüne kaldı. Dile kolay tam 2 yıldır süren emzirme faslımızı 22 Haziran itibariyle kesmiş bulunmaktayız. Oğlum doğduğundan beri aklımda olan 2 yıl emzirmekti ve bunu da başarabildik. Şükürler olsun ki bu zamana kadar getirebildik. Şükürler olsun diyorum çünkü artık zamane çocuklarından mıdır nedendir bilinmez artık yeni modeller pek emmeye yanaşmıyorlar. Çevremde çok gördüm ve duydum emzirmek için mücadele verenleri. Bizde böyle bir sorun yaşanmadı ama bazen emmek istemediği zamanlar da olmuştu. Şimdi anlıyorum ki bunlar da bir geçiş dönemiymiş. Oğlum doğduğundan beri göğüs kalkanı ile emziriyorum onu. Ve 2 senedir her dışarı çıktığımda çantamda ilk baktığım şey onları unutup unutmadığım oluyordu. Emzirmeyi sonlandırınca en rahatladığım konu da bu oldu. Çünkü onsuz asla ama asla emmiyordu. Gözümde bu dönemi çok büyütmüştüm acaba çok sancılı geçer mi diye ama oğlum umduğumdan daha kısa sürede alıştı. Tabi ilk bir hafta tüm düzenimiz değişti ama ona da hak veriyorum. Alışkanlıklardan kolay kolay vazgeçilmiyor. Sırada bez bıraktırma faslımız var. Bakalım bizi daha hangi çetin mücadeleler bekliyor.
2 yorum:
Güzel blog. Kolay gelsin.. Benim bloğuma da beklerim.
Teşekkür ederim.
Yorum Gönder